mooie woorden

‘Ik, Lente’ is nu twee weken in de wereld.

De eerste reacties komen binnen. Ik heb de schrijvers ervan niet om toestemming gevraagd om ze in dit blog op te nemen. Vandaar hun initialen. (Naam en adres is bij de redactie bekend ;) )

“Mijn God Jelte van der Kooi wat verschrikkelijk mooi geschreven. Ik ben nog maar op bladzijde 16 - mn jas nog aan- en nou al jubelen mijn hoofd en hart. Met gekrulde tenen lees ik de korte zinnen, ik proef de woorden, alsof ik weer kind ben en leer lezen... Dat is het eerste wat in mij opkomt. Dank je, dat je mij weer even kind laat voelen. Mij dicht bij de ziel brengt... En vast meer mensen...”

(A H, via FaceBook)

“ik, Lente is een 'verse novel' en dat spreek je uit als "vurs novel"... Een roman in versvorm dus. En dat is een bijzondere en gewaagde keuze van de schrijver! En bovenal: heel bijzonder om te mogen lezen!

ik, Lente gaat over Lente. Ze is zestien jaar en woont op een boerderij met haar moeder Zwaan en haar opa. Elke jaar bouwen ze een vogelverschrikker, en haar opa zit in een rolstoel, maar schijnt wel te kunnen lopen.  In het dorp fluistert iedereen over elkaar en op de boerderij is er een bomenrij waar Lente niet voorbij mag lopen. Een overzichtelijk en besloten leven, zo op het oog. Lente's leven wordt op zijn kop gezet als haar  moeder ziek blijkt te zijn en niet lang meer te leven heeft. Stukje bij beetje vertelt Zwaan aan haar dochter over haar leven en haar verleden. Maar is het de hele waarheid, of de halve waarheid?

Dit bovenstaande verhaal wordt dus volledig vertelt in versvorm. In korte regels, maar met heel veel inhoud ertussen. ik, Lente is een verhaal wat je rustig moet lezen en waar je tijd voor moet nemen, anders mis je de helft bij wijze van spreken. Door de korte regels ben je namelijk geneigd om erdoorheen te vliegen, maar dat zou zonde zijn. Het is een verhaal over een meisje wat haar moeder kwijtraakt en naar dat afscheid toewerkt. Dat wordt op een unieke manier beschreven. Met zachte en mooie zinspelingen over een venijnig onderwerp. Ik vind het knap gedaan!”

@Leesdame

“Het dartelt, kronkelt, dwarrelt, duizelt, suist en inspireert. ik, Lente kringelt door en om mijn hoofd als ik de ruimte tussen de woorden opvul met mijn verbeelding. De verse 'verse novel' lezen alleen is niet genoeg; co-creëren is de kunst! ik, Lente voedt het hoofd! Dank Jelte!”

(M. M. via FaceBook)

“Wat is @JelteVanDerKooi geweldig in staat om de kern te raken met subtiliteit. Wauw. Blij dat ik nog even mag doorlezen #iklente #ikzieje”

(E.D. via twitter)

Het boek doet zijn werk nu en ik observeer mensen die het in handen krijgen.

Eergisteren overhandigde ik het boek aan een mede cursist. Ze opende het, las de eerste pagina, keek me aan en zei:

“Lieve hemel, ik krijg er kippenvel van.”

Wil je weten waar ze kippenvel van kreeg?

Hier volgt de eerste pagina van ‘ik Lente’, lees hem door terwijl ik de vindtocht naar meer mooie woorden over mijn boek verder ontdek.

Ik heet Lente.

Mijn moeder

heet Zwaan

en ik zit tegenover mijn opa

als ik dit schrijf.

Hij zwijgt

twee koppen thee

met drie biscuitjes lang.

Hij is slurpend stil

waarbij druppels thee,

deze keer

zonder suiker,

uit zijn mondhoeken glijden

en op de tafel

traanachtige druppels vormen.

Hij kijkt dwars door me

over de akkers

naar zijn eigen horizon.

Ik kijk naar zijn hoofd,

zie de hersenen kraken

maar hoor ze niet knarsen.

Opa zwijgt

op mijn vraag

waarom hij ooit

met oma is getrouwd.

Ik denk dat hij nooit meer

zal stoppen met zwijgen.

meer info:
https://www.facebook.com/ik.Lente
voor (dag)bladen die een recensie-exemplaar willen ontvangen:
ziener@online.nl

de uitgever van ik, Lente: http://www.booklight.nl/