Wanneer ik aan de kinderen in de klas vertel dat ‘we wat
nieuws gaan doen’ krijg ik, begrijpelijkerwijs, niet meteen de handen op
elkaar.
Op hun gezicht is dan (terecht) het volgende af te lezen:
1. ‘Eerst zien, dan geloven.’
2. ‘Wat de boer niet kent, dat eet hij niet.’
3. ‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.’
Dat is meteen de reden dat ik in de klas niet zeg dat we
‘iets nieuws gaan doen.’
IK DOE HET GEWOON!
Ik maak nieuwsgierig door het kind mee te nemen op een
reis waarvan het einddoel niet altijd bekend is (ook niet bij mij). We
verkennen samen mogelijkheden, zwerven en komen thuis.
Dat is ook de kern van het kooigevecht dat ik op dit
moment met mezelf voer.
Ik kan wel zeggen dat mijn verse novel ‘ik, Lente’
1. iets nieuws is;
2. een nieuw genre is/ zal worden;
3. nog nooit vertoond is
maar begrijpelijkerwijs krijg ik niet meteen iedereen op
de banken.
‘Ja ja, dat zal wel’, hoor ik je zeggen. En terecht.
Daarom ga ik je hier op dit moment niets vertellen over wat er zo nieuw is aan
mijn boek. Ik ga je niet vertellen dat het in mijn boek gaat om inhoud EN vorm of over literatuur EN kunst.
Ik neem je op dit moment alleen mee op een fietstocht.
Mijn doel:
Je nieuwsgierig maken.
Als je mijn boek leest (vanaf eind april verkrijgbaar), doe dat dan met onderstaande woorden in je achterhoofd!
leren fietsen in
verwondering
in opperste
verbazing kijken
zien dat de
wereld groter is
dan je al die
tijd had gedacht
zoeken naar
onontdekte grenzen
en verder nog
zonder omkijken
met wapperende
haren in de wind
die sporen in de
lucht achterlaten
weg van eerder
gebaande wegen
ondertussen
jezelf zien in de bel
die rammelend
aankondigt
dat je weet waar
je naar toe wilt
verzamelen van
nieuwe indrukken
door zintuigen
zacht te prikkelen
even stil te
staan of uit te vieren
in een
schatrijke eigen omgeving
fietsen in
gevonden eigenheid
met alle tijd
van de hele wereld
om te ontdekken
wat je al wist
en te vinden
waar je naar zocht
zien dat er
ongetwijfeld meer is
met elke
pedaalslag die je doet
krijg je de
wereld in je hand
die wuift naar
fluisterende wind
rijden op
verkende gevoelens
nieuwsgierig
naar wat er is
tot achter de
volgende bocht
trots zijn op
elke gereden meter
leren fietsen in
verwondering
in opperste
verbazing kijken
zien dat de
wereld groter is
dan je al die
tijd had gedacht
meer informatie: http://www.facebook.com/pages/ik-Lente-het-boek
