Gank de stonkert

Kijk, technisch goed schrijven is niet zo moeilijk.
Je plakt wat letters aan elkaar en zorgt dat je schrijfsel leesbaar is.
Er hoort een werkwoordvervoeging in de zin te zitten, de zin moet niet te wollig zijn en dient te eindigen met een .
Of met een ? Of met een !

Het boek dat ik af heb heeft van alles van dat allemaal in zich.

Het is een aaneenschakeling van letters, van werkwoorden, van punten, komma’s en vraagtekens.
En toch kan ik de neiging niet altijd onderdrukken om recalcitrant te zijn. Om cijfers te schrijven waar ik het getal voluit moet schrijven. Om zinnen op te nemen die wollig zijn of om zinnen niet af te ma…

Dan bedapper ik me, hou mezelf in en schrijf volgens de regels. Ook al heb ik de neiging me er tegen te verzetten, tegen te vechten, tegen te strijden, een kruistocht te ondernemen…

In een boek moet het gaan zoals men vindt dat het moet gaan, zegt men.
In een blog als dit hoeft het niet, vind ik.
Vandaar dit statement:

Zwovende lerebuiten druizen de wonkdragende huinders over de zwalgbundels.
Gank de stonkert mut dei zwovende lerebuiten!!!

Ik hoor graag of je het er mee eens bent!