Deze week heb ik veel van Nederland gezien. Terneuzen, Amsterdam,
Woldendorp, Assen, Onderijk, Loppersum. Meer dan 2000 kilometer tussen de wielen
gezeten. Allemaal werkgerelateerd.
En nu thuis. Stofzuigen. Ja echt. Ik stofzuig and I'm loving it!
Heerlijk ontspannend in mijn eigen wereldje de zandstorm (die gisteren rond hunebed D32 huishield) met elke ruime armbeweging van de vloer zuigen. In het zand zitten de verhalen opgesloten die ik deze week overal heb gevonden. Ik neem onder het stofzuigen de week door met mezelf en kijk vooruit.
De week die komt dus: Nog 10 dagen tot 29 april, de dag dat ‘ik, Lente’ wordt gepresenteerd en overal (van Terneuzen tot Woldendorp, van Onderdijk tot Assen... OVERAL) verkrijgbaar is.
In gedachten probeer ik een todo lijstje te maken:
- visitekaartjes laten drukken
- nieuwsbrief goedkeuren (die ene zin over mijn missie met betrekking tot leesbevordering nog laten aanpassen)
- een filmpje maken bij de titelsong (en hopen dat Jorien, de zangeres, minder verkouden is als ze t maandag opneemt)
- posters laten drukken
- woensdag of donderdag: boek in huis: genieten!
- blog schrijven over het persbericht
- interviews geven
- eeeh…
Ik denk... maar ik kan er niet opkomen. Ik hoor een ratel, een klonk en kijk op. Ongemerkt heb ik de hal, de keuken, de werkkamer en de kamer gestofzuigd. De ratel en de klonk brengen me terug in de realiteit. Het TODO-lijstje is af, denk ik.
Ik berg de stofzuiger op. Ik weet wat me te doen staat.
Dan ook weet ik wat het ratelklonk geluid inhoudt: Ik besef dat ik een onderdeel van een lego ninjago poppetje van zoonlief heb opgezogen. Straks maar even de stofzuigerzak open knippen en op zoek gaan naar het onmisbare onderdeel. (maar eerst dit blog online zetten.)
En nu thuis. Stofzuigen. Ja echt. Ik stofzuig and I'm loving it!
Heerlijk ontspannend in mijn eigen wereldje de zandstorm (die gisteren rond hunebed D32 huishield) met elke ruime armbeweging van de vloer zuigen. In het zand zitten de verhalen opgesloten die ik deze week overal heb gevonden. Ik neem onder het stofzuigen de week door met mezelf en kijk vooruit.
De week die komt dus: Nog 10 dagen tot 29 april, de dag dat ‘ik, Lente’ wordt gepresenteerd en overal (van Terneuzen tot Woldendorp, van Onderdijk tot Assen... OVERAL) verkrijgbaar is.
In gedachten probeer ik een todo lijstje te maken:
- visitekaartjes laten drukken
- nieuwsbrief goedkeuren (die ene zin over mijn missie met betrekking tot leesbevordering nog laten aanpassen)
- een filmpje maken bij de titelsong (en hopen dat Jorien, de zangeres, minder verkouden is als ze t maandag opneemt)
- posters laten drukken
- woensdag of donderdag: boek in huis: genieten!
- blog schrijven over het persbericht
- interviews geven
- eeeh…
Ik denk... maar ik kan er niet opkomen. Ik hoor een ratel, een klonk en kijk op. Ongemerkt heb ik de hal, de keuken, de werkkamer en de kamer gestofzuigd. De ratel en de klonk brengen me terug in de realiteit. Het TODO-lijstje is af, denk ik.
Ik berg de stofzuiger op. Ik weet wat me te doen staat.
Dan ook weet ik wat het ratelklonk geluid inhoudt: Ik besef dat ik een onderdeel van een lego ninjago poppetje van zoonlief heb opgezogen. Straks maar even de stofzuigerzak open knippen en op zoek gaan naar het onmisbare onderdeel. (maar eerst dit blog online zetten.)
(achterkant van het visitekaartje)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten